|
ﺑﺎز ﺑﺎران ﺑﺎ ﺗﻤﺎم ﺑﻲ ﮐﺴﻲ ھﺎي ﺷﺒﺎﻧﻪ
ﻣﻲ ﺧﻮرد ﺑﺮ ﻣﺮد ﺗﻨﮫﺎ ﻣﻲ ﭼﮑﺪ ﺑﺮ ﻓﺮش ﺧﺎﻧﻪ
ﺑﺎز ﻣﻲ آﻳﺪ ﺻﺪاي ﭼﮏ ﭼﮏ ﻏﻢ
ﺑﺎز ﻣﺎﺗﻢ ...
ﻣﻦ ﺑﻪ ﭘﺸﺖ ﺷﯿﺸﻪ ﺗﻨﮫﺎﻳﻲ اﻓﺘﺎده
ﻧﻤﻲ داﻧﻢ ، ﻧﻤﻲ ﻓﮫﻤﻢ
ﮐﺠﺎي ﻗﻄﺮه ھﺎي ﺑﻲ ﮐﺴﻲ زﻳﺒﺎﺳﺖ ....
ﻧﻤﻲ ﻓﮫﻤﻢ ﭼﺮا ﻣﺮدم ﻧﻤﻲ ﻓﮫﻤﻨﺪ
ﮐﻪ آن ﮐﻮدک ﮐﻪ زﻳﺮ ﺿﺮﺑﻪ ﺷﻼق ﺑﺎران ﺳﺨﺖ ﻣﻲ ﻟﺮزد
ﮐﺠﺎي ذﻟﺘﺶ زﻳﺒﺎﺳﺖ ...ﻧﻤﻲ ﻓﮫﻤﻢ ....
ﮐﺠﺎي اﺷﮏ ﻳﮏ ﺑﺎﺑﺎ
ﮐﻪ ﺳﻘﻔﻲ ازِﮔﻞ و آھﻦ ﺑﻪ زور ﭼﮑﻤﻪ ﺑﺎران
ﺑﻪ روي ھﻤﺴﺮو ﭘﺮواﻧﻪ ھﺎي ﻣﺮده اش آرام ﺑﺎرﻳﺪه
ﮐﺠﺎﻳﺶ ﺑﻮي ﻋﺸﻖ و ﻋﺎﺷﻘﻲ دارد ....ﻧﻤﻲ داﻧﻢ ...
ﻧﻤﻲ داﻧﻢ ﭼﺮا ﻣﺮدم ﻧﻤﻲ داﻧﻨﺪ
ﮐﻪ ﺑﺎران ﻋﺸﻖ ﺗﻨﮫﺎ ﻧﯿﺴﺖ
ﺻﺪاي ﻣﻤﺘﺪش در اﻣﺘﺪاد رﻧﺞ اﻳﻦ دﻟﮫﺎﺳﺖ
ﮐﺠﺎي ﻣﺮگ ﻣﺎ زﻳﺒﺎﺳﺖ ...ﻧﻤﻲ ﻓﮫﻤﻢ ....
-----------------------
|
تبادل
لینک هوشمند
